از حضرت رسول(ص) منقول است:

شخصی به حضرت امام محمد باقر(ع) عرض نمود: بسیار است که بی سبب اندوهگین می شوم؛ به حدی که اهل و یاران من، اثر آن را از روی من مشاهده می کنند.

فرمود: حق تعالی مومنان را  از طینت بهشت آفریده و از نسیم رحمت خود در ایشان جاری گردانیده؛ به این سبب، مومنان برادر پدری و مادری یکدیگرند. پس وقتی به روح یکی از مومنان اندوهی رسد، مومنان دیگر برای اندوه او محزون می شوند.

حلیه المتقین، علامه محمد باقر مجلسی(ره)، ص262.