انتخاب شده بود از طرف مولایش حسین (ع)

تا نایب اش باشد و گزارش دهد.

اطاعت امر کرد…

راه افتاد…

همراهِ دو راه بلد…

دو آشنایِ بیابانهایِ صعب العبور مدینه تا کوفه؛

راه بلد ها در راه جان دادند…

اما مسلم را امرِ مولایش زنده نگه داشته بود.

به او گفته شده بود: نیابت کن امامت را!

نگفتند کم بیاور!