صدای قافله کربلا می آید... لباس مشکیامو درآووردم.... سیاه پوش شدم... برا عزای جدم حسین(ع)
بر گوش جانم میرسد آوای زنگ قافله
این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله
حسین(ع) همان حسینی است که زاده ی علی(ع) و فاطمه(س) است
این قافله از کجا می آید؟ مقصدش کجاست؟
چرا به خون آنان تشته اند؟ به خاطر عدالت علی(ع) ؟
چرا محجر زینب را دریدند؟ به خاطر عفت فاطمه(س)؟
این لشگر پر از کینه است … این لشگر پر از حرامی هاست
این لشگر همان کسانی هستند که فردای غدیر از پشت به علی(ع) خنجر زدند
همان کسانی هستند که فاطمه(س) را پشت در به شهادت رساندند
این قافله بوی علی(ع) می دهد بوی فاطمه(س) می دهد … بوی یاس می دهد
قافله سالارش میر و علمدارش ارباب ابالفضل العباس(ع) .. خانمش زینب(س) … سرورش اباعبدالله(ع) است …
مکبرش سروِ رشیدِ حسین؛ علی اکبر(ع) … دردانه هایش رقیه(س) و علی اصغر(ع) … یادگار امام حسن(ع) ؛ قاسم(ع)
چه میکند نام عاشورا با دل ما؟