واژه در واژه ی گلِ این شهر

یک گلی را سفید آوردند

باز هم در میان مشتاقان

در زرندم شهید آوردند

آفرین بر علی عظیمی ما

غیرتش غیرت زهیر شده

زیر تابوت، مادرش می گفت

پسرم عاقبت به خیر شده

پسرم نذر زینبش کردم

عشق زینب به حق سزاوار است

رفت و تقدیم کرد جانش را

پسر من عجب وفادار است

پسرم در میان آتش ها

لحظه ای دید عشق آخر را

بوسه زد دست عشق را آن جا

خم شد و بوسه داد دلبر را

همچو پروانه سوخت در آتش

پسرم عشق را صدا می زد

مطمئنم که زینب آن جا بود

پسر من که دست و پا می زد

سکینه رشیدی(دانش آموخته)