در کتاب بحارالانوار، ج 43،ص 289 نقل شده است از علامه مجلسی :
روزی امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام، به خدمت پیامبر وارد می شوند، در حالی که جبرئیل به شکل انسانی خوش سیما در محضر رسول خدا بودند. حسنین شروع می کنند دور جبرئیل چرخیدن، جبرئیل هم یک عدد سیب، یک عدد گلابی و یک عدد انار به فرزندان رسول خدا می دهد.
حسنین نزد پدر و مادر خود می روند در حالی که پیامبر هم به آنها ملحق می شود شروع به خوردن آن میوه ها می کنند اما هر چه می خورند می بینند که تمام نمی شود.
از این قضیه گذشت تا چند سال بعد که پیامبر رحلت نمودند. وقتی پس از ایشان حضرت زهرا سلام الله علیها به شهادت رسیدند انار ناپدید شد.
سیب ماند تا واقعه کربلا
امام سجاد علیه السلام به نقل از پدر بزرگوارشان؛ اباعبدالله می فرماید:
پدرم می گفت در کربلا و در آن کارزار، هرگاه عطش بر من غلبه می کرد، آن سیب را بو می کردم و عطشم رفع می شد تا به جایی رسیدم که از شدت عطش سیب را خوردم و دانستم که گاه وصال به پدر و مادر و جدم نزدیک است و وقتی امام به شهادت رسید، بوی عجیبی سرتاسر گودال قتلگاه را پر کرد.