کسانی در این ماه(رجب) سربلند بیرون می آیند که بیشترین تلاش را برای خودسازی انجام داده باشند.
افرادی می توانند از این ماه توشه بردارند که خودشان را برای توشه برداشتن آماده کرده باشند. اما نباید فراموش کرد که توشه برداشتن نیاز به آمادگی گرفتن قبلی دارد.
ماه رجب و شعبان فرصتی است برای آماده شدن جهت ورود به ماه پر خیر و برکت رمضان!
امام جعفر صادق (عليه السلام) در رابطه با اهمیت «ماه رجب» مي فرمايد:
«إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ فِي بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ فَيَقُومُ أُنَاسٌ يُضِي‏ءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ …. مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَمِينِهِ وَ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَسَارِهِ يَقُولُونَ لَهُ هَنِيئاً لَكَ كَرَامَةُ اللَّهِ يَا عَبْدَ اللَّهِ فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ عِبَادِي وَ إِمَائِي وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُكْرِمَنَّ مَثْوَاكُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَايَاكُمْ وَ لَأُبَوِّئَنَّكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها …. ثُمَّ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ (عليه السلام) هَذَا لِمَنْ صَامَ شَيْئاً مِنْ رَجَبٍ وَ لَوْ يَوْماً وَاحِداً فِي أَوَّلِهِ أَوْ فِي وَسَطِهِ أَوْ فِي آخِرِهِ‏»[۱]

روز رستاخيز سروشى از درون عرش ندا مى‏دهد رجبى‏ها كجايند؟ گروهى برمى‏خيزند كه چهره‏شان براى مردم محشر مى‏درخشد… همراه هر يك از ايشان هزار فرشته از سوى راست و هزار فرشته از سوى چپ ايستاده‏اند و به او مى‏گويند اى بنده خدا! كرامت خداى بر تو گوارا باد! از عرش هم ندا مى‏آيد كه اى بندگان من! سوگند به عزت و جلال خودم جايگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزيل قرار مى‏دهم و غرفه‏هايى از بهشت به شما ارزانى مى‏دارم كه از زير آن جوى‏ها جارى است و جاودانه در آن خواهيد بود.

بعد در ادامه حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) فرمود: اين پاداش كسى است كه چيزى از ماه رجب را روزه بگيرد، هر چند يك روز از دهه اول يا دوم يا آخر آن باشد.
امید که قدر این ماه را بدانیم و کاری کنیم که ندای «این الرجبیون» «عرشیان» شامل حال ما هم بشود.

_______________________________

[۱]  روضة الواعظين، ترجمه مهدوي دامغاني، مجلس شصت و چهارم، ص 636.