عرفه
22 مهر 1392 توسط انصاریان
الهی! عرفه ام با اربابم حسین از عرفات کوچ کرد و رحل اقامت در کربلاگزید؛ پس تو را می خوانم به زبانی که ثارالله در روز عرفه و در ودایش با سرزمین عرفات خواند. الهی تو را میخوانم، با اشکهایی که به ترنم آخرین نوای آسمانی مولایم حسین بر صورت شرمسارم روان شده است. خدای من! دلم برای آشنایی و آشتی با تو، بی تاب تر از همیشه است و تنها دارایی ام ارباب بی کفنی است که وقتی داشت جان میداد رو به شما کرد و فرمود رضا برضائک و تو فخر فروختی به ملائک که اشرف مخلوقاتم همین است … در این روز دستمان بگیر جان اباعبدالله